รับสมัครตัวละครนิยาย : The Evocation

บทนำ >> จิ้มเบาๆ

สวีดัดสวัสดี ผมเอง CosmicTerror หลังจากที่ผมหันไปเขียนนิยายแนวอื่นๆมาเริ่มตั้งแต่เซอร์ไววอลเกม แล้วก็มานิยายการ์ดเกม จนล่าสุดกลับมาเป็นในเรื่องของโรงเรียนแข่งเกม แม่งมีแต่คำว่าเกมเต็มไปหมด แต่เอาเป็นว่าสูงสุดสู่สามัญเราต้องกลับมาทำในสิ่งพื้นฐานกัน ซึ่งนิยายที่ผมมักจะเขียนบ่อยที่สุดก็คือ โรงเรียนพลังพิเศษนั่นเอง (จริงๆคือโรงเรียนเวทมนตร์แต่ช่างมันเถอะ)

ก่อนอื่นใด มีสิ่งที่ต้องอธิบายให้ฟังก่อนเกี่ยวกับ Setting ของนิยายเรื่องนี้ The Evocation

- เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นในปีค.ศ. 2068 หลังจากที่มนุษย์ค้นพบการ์ดที่บรรจุอนุภาคเวทมนตร์ (Magic Essence) ซึ่งมีจำนวนมหาศาลไว้จำนวน 11 ใบทั่วโลก ซึ่งเจอในชั้นหินชั้นเดียวกับชั้นที่เจอฟอสซิล
- มนุษย์ที่มีระบบประสาทส่วนสัมผัสอนุภาคเวทมนตร์ (Magic Essence Sensory Nerve System) ในสมองส่วนซีรีบรัมเท่านั้นที่จะสัมผัสอนุภาคเวทมนตร์และใช้งานเวทมนตร์จากการ์ดได้ ซึ่งก็ได้มีการนำการ์ดมาทำให้พลังงานลดลงให้มนุษย์ใช้งานได้จริงแล้วทำการผลิตจำนวนมาก ให้พูดง่ายๆคือ คนที่ถูกเลือกจะใช้เวทมนตร์จากการ์ดได้
- มีเพียง 11 ประเทศที่เหลืออยู่ในปี 2068 ตามจำนวนการ์ดที่มีเพียงแค่ 11 ใบ กล่าวคือประเทศที่ค้นพบการ์ดดังกล่าวนั่นเอง
- แน่นอนครับ ไทยคือ 1 ใน 11 ประเทศที่เหลือ และนิยายก็จะตั้งต้นเรื่องที่ประเทศไทย โดยระบุคือโรงเรียนมัธยมปลายสำหรับฝึกสอนเหล่าผู้ใช้เวทมนตร์หรือเรียกกันว่าเมจิกยูสเซอร์ (Magic User)
- ผู้ที่มีระบบประสาทส่วนดังกล่าวมักแต่งงานด้วยกันเอง เพื่อให้ลูกของตนเองมีระบบประสาทที่ดีที่สุด ยิ่งระบบประสาทส่วนสัมผัสอนุภาคเวทมนตร์ดีเท่าไหร่ ความสามารถในการใช้เวทมนตร์ก็มักจะสูงขึ้นตาม

ก็เอาไปพอหอมปากหอมคอ เดี๋ยวรายละเอียดอื่นๆก็จะตามไปอธิบายในเรื่องอีกทีหลัง เรามาดูใบสมัครกันดีกว่า

ใบสมัคร

รูป : 2D/Fanart/Anime/Game's Visual/Cartoonish

ชื่อ : ในไทย ก็ชือ่ไทยๆนะ ไม่ให้ต่างชาติเพราะจากสถานการณ์ในปัจจุบันที่เหลือแค่ 11 ประเทศและยังคงมีความตึงเครียดคล้ายๆสงครามเย็น เขาไม่ให้ใครเข้าออกประเทศกันง่ายๆ แต่ถ้าลูกครึ่งก็พอได้
ชื่อเล่น :
เพศ :
ส่วนสูง/น้ำหนัก :
ชั้นปี : 1/2/3
ประวัติ :
นิสัย :

เวทมนตร์ประจำตัว : ส่วนเฟี้ยวๆก็คือเวทมนตร์ที่ตัวเองใช้ถนัดนั่นแหละ เป็นเวทจำนวน 1 คาถา แบบยิงศรไฟขนาดยักษ์ บาเรียร์สะท้อนกลับ บลาๆ แต่มีข้อห้ามคือ ห้ามเป็นเวทมนตร์บิน เทเลพอร์ต เล่นแร่แปรธาตุ อัญเชิญ ยกเลิกผลเวทมนตร์ น่าจะประมาณนี้ เดี๋ยวถ้าผมอยากให้เปลี่ยนเดี๋ยวก็มาบอกเอง ส่วนชื่อเวทมนตร์เป็นชื่อภาษาอังกฤษหรือไทยก็ได้
รายละเอียด :

---------

พระเอก

(Matsuyuki Atsumu)

---

---

ชื่อ :  พิรัล นาวาภากรสถิต (Piral Navapagonsathit)

ชื่อเล่น : มันตา

เพศ : หญิงอย่างแน่นอน

ส่วนสูง/น้ำหนัก : 168 ซม. - 50 กก.

ชั้นปี : 2 (เพราะคนอื่นเลือกปี 1 เยอะแล้ว... ชิ !) 

ประวัติ : 

-'มันตา' เป็นลูกสาวคนเล็กของของตระกูลนักธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ขนาดใหญ่ จะเรียกว่าเป็นลูกของมหาเศรษฐีก็ไม่ผิดนัก แต่สำหรับหญิงสาวคนนี้มิได้ชื่นชอบการอยู่อาศัยใต้ชายคาหรูหรา บ้านใหญ่กระไดสูงเท่าไหร่นัก และด้วยความที่เธอเป็นหนึ่งในผู้ที่ใช้เวทมนตร์ได้ในตระกูล เธอจึงได้รับการตามใจและอภิสิทธิ์ในการตัดสินใจค่อนข้างสูง เธอจึงเลือกที่จะมาอาศัยอยู่คนเดียวที่บ้านพักตากอากาศซึ่งมีลักษณะเป็นบ้านทรงไทยสไตล์วินเทจประยุกต์ โดยอยู่ในย่านศักยภาพที่ใกล้กับโรงเรียนสอนเวทมนตร์พอดี การปลีกตัวมาอยู่ตัวคนเดียวของเธอจึงเหมือนการมาอยู่คอนโดใกล้โรงเรียนแบบกรายๆจึงไม่ค่อยน่าเป็นห่วงแต่อย่างใด

-อย่างไรก็ตาม... บ้านพักที่เธออาศัยอยู่นั้นก็เป็นทรัพย์สินของวงตระกูลที่มีอายุอันนามมาหลายสิบปีแล้ว ได้รับการตกแต่งและรีโนเวทใหม่หลายครั้ง แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังคงให้บรรยากาศการเป็นบ้านทรงไทยโบราณ ที่จะคละคลุ้งไปด้วยความลึกลับและความน่ากลัว ถึงแม้จะเต็มไปด้วยอุปกรณ์และเทคโนโลยีอำนวยความสะดวกก็ตาม


นิสัย : 

-เป็นผู้หญิงที่ดูลึกลับและคาดเดาได้ยาก เธอคือเป็นคนที่ดูเข้าถึงได้ยากอย่างไม่ทราบสาเหตุ เหมือนกับว่ามันมีรัศมี หรือมีกำแพงที่มองไม่เห็นบางอย่าง บ่งบอกว่าเราไม่ควรไปเข้าใกล้ผู้หญิงคนนี้ อาจจะเป็นแววตาสีชาดที่ดูชั่วร้าย แลดูมีเลศนัยแปลกๆ หรือเส้นผมที่ยาวราวกับภูตผี ทั้งๆที่ถ้าได้ลองเข้าไปดูแล้วก็จะพบว่าเธอก็เป็นแค่ผู้หญิงคุยง่าย สบายๆธรรมดาคนหนึ่ง มนุษยสัมพันธ์ไม่ได้แย่ อะไรเลย ถึงอย่างงั้นเธอก็ไม่ค่อยจะมีเพื่อนคบเท่าไหร่

-มีรสนิยมชื่นชอบของโบราณ อะไรที่ดูเก่าแก่และเป็นสไตล์ไทยดั้งเดิม เธอค่อนข้างจะชื่นชอบเป็นพิเศษ ซึ่งบางครั้งบางคราวรสนิยมของเธอก็ไปพัวพันกับเรื่องลี้ลับและสิ่งที่มองไม่เห็นซึ่งเป็นของคู่กับคนไทยมาช้านาน และนำมาสู่เรื่องราวที่น่าขนลุกได้

-นอกจากนั้นยังชอบไปยืนบนด่านฟ้าคนเดียวเวลาที่พระอาทิตย์กำลังตกดิน


-เนื้อแท้ของเธอเป็นคนดีหรือร้ายนั้น ไม่มีใครรู้ เพียงแต่ไม่เคยไปก้าวก่ายหรือรุกรานชีวิตใครก่อน ถ้าไม่มีเหตุผลที่จำเป็น 

-เป็นคนฉลาดพอตัว 

เวทมนตร์ประจำตัว :  

-เวทมนตร์ต้องสาป...'สนธยาวิบัติ' 



-เป็นเวทมนตร์ที่สะสมพลังเอาไว้ภายในการ์ด ยิ่งสะสมพลังมากเท่าใดรัศมีและพลังในการทำลายล้างของมันก็จะมากขึ้นเท่านั้น พลังที่ว่านั่นก็คือ...'ระเบิด' ระเบิดเพลิงโลกันต์ที่ทำลายล้างทุกๆอย่าง โดยผู้ที่ใช้มันสามารถเลือกได้ว่าจะสะสมพลังเอาไว้นานขนาดไหน ซึ่งพลังภายในการ์ดจะรีเซ็ตทุกๆครั้งเมื่อถูกใช้ (สะสมไว้มากเท่าไหร่ เวลาใช้ก็จะใช้ได้เท่านั้นทีเดียวเลย ไม่สามารถเลือกได้ว่าจะใช้น้อยใช้มาก ใช้ได้ตามพลังที่สะสมไว้ซึ่งแปรผันตามเวลาเท่านั้น) นอกจากนั้นการ์ดจะยังทำการชะล้างหรือรีเซ็ตพลังทั้งหมดตอนเวลาประมาณพลบค่ำของแต่ละวัน ซึ่งไม่มีเวลาแน่นอนตายตัว แต่อยู่ในช่วงระหว่าง 18.30 - 20.00น. ก่อนที่จะเริ่มตั้งต้นสะสมพลังใหม่ 

-แต่คำสาปที่ต้องอยู่ภายในเวทมนตร์ๆนี้ก็คือ ในช่วงพลบค่ำหรือช่วงเวลาโพล้เพล้ในแต่ละวัน (ตอนการ์ดจะทำการรีเซ็ต) ถ้าหากผู้ใช้ไม่ทำการใช้พลังเลยนับตั้งแต่พลบค่ำของเมื่อวาน (ตั้งแต่การรีเซ็ทของเมื่อวาน) การ์ดจะปลดปล่อยพลังระเบิดทั้งหมดออกมาโดยอัติโนมัติ ซึ่งพลังระเบิดนี้จะรุนแรงและกินรัศมีวงกว้างมากๆ (กว้างแค่ไหนแล้วแต่ละกัน) (แต่ถ้าหากเคยได้ใช้พลังไปแล้วไม่ว่าจะกี่ครั้งก็ตามนับตั้งแต่การรีเซ็ตพลังของเมื่อวาน พลังส่วนเกินที่เหลือก็จะถูกชะล้างทิ้งหรือรีเซ็ตไป โดยไม่มีการระเบิดเกิดขึ้น) 

-ทั้งหมดนีิ้จึงเป็นที่มาของชื่อ 'สนธยาวิบัติ' 

รูป : Yamakaze Kancolle



ชื่อ : เมลินี สถิตย์วโรทัย

ชื่อเล่น : เฟิร์น

เพศ : หญิง

ส่วนสูง/น้ำหนัก : 158 cm / 41 kg

ชั้นปี : 1

ประวัติ : เฟิร์น เด็กสาวผู้เริ่มมาสนใจในพลังเวทมนตร์ หลังจากที่ Highest Low โดนตัดจบ เมื่อศึกษาพลังเวทได้ในระดับหนึ่ง มันทำให้อุปนิสัยของเธอเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง เมื่อพลังเวททำให้ชีวิตประจำวันของเธอสุขสบายมากขึ้น เธอจึงใช้แต่พลังเวทจนวินัยในตัวเธอหละหลวม และกลายเป็นคนขี้เกียจอย่างรุนแรงในที่สุด จนพ่อแม่ของเธอเอือมระอา พวกเขาจึงส่งเธอไปเรียนโรงเรียนเวทมนตร์เพื่อหวังจะดัดนิสัยของเธอซึ่งก็ไม่รู้ว่าจะได้ผลหรือเปล่า

นิสัย : หลังจากที่เธอเริ่มมาสนใจในเวทมนตร์ เธอก็กลายเป็นคนขี้เกียจสันหลังยาวสุดๆ ต้องเรียกได้ว่าถ้าไม่จำเป็นจริงๆเธอจะไม่เคลื่อนไหว ใช้แต่เวทช่วยเหลืออย่างเดียว ติดทั้งเกม มังงะ อนิเมะ บ้านักร้องเกาหลี และจะหงุดหงิดมากๆหากใครมารบกวนเวลาส่วนตัวของเธอ

เวทมนตร์ประจำตัว : มือล่องหน


รายละเอียด : มือล่องหนในอากาศที่จะมีแค่เฟิร์นคนเดียวมองเห็น ใช้ได้ในรัศมีไม่เกิน 50 เมตร ใช้ประยุกต์ได้ในหลายสถานการณ์ ไม่ว่าจะใช้ปกป้องตัวเองจากอันตราย ใช้โจมตี (อารมณ์แบบ Elfen Leid) แต่ส่วนมากเธอจะใช้มันหยิบของต่างๆ เพราะความขี้เกียจอย่างแรงของเธอ

 
ชื่อ : ณัชชา ชุติวรรณโสภณ
ชื่อเล่น : ณัชชา
เพศ : หญิง
ส่วนสูง/น้ำหนัก : 160/42
ชั้นปี : 1
 
ประวัติ : ณัชชาเกิดในตระกูลชุติวรรณโสภณ ซึ่งแน่นอนว่าเป็นตระกูลผู้ใช้เวทย์มนต์ แต่ทว่าตระกูลชุติวรรณโสภณมักจะไม่ถูกยอมรับว่าเป็นผู้ใช้เวทย์มนต์เท่าไหร่ เหตุเพราะเวทย์มนต์ของตระกูลนี้มักจะเป็นการเสริมพลังให้กับร่างกายของตัวเองมากกว่า และใช้พละกำลังเข้าสู้ ดังนั้นแล้วทำให้ตระกูลอื่นๆมองว่า “นี่ไม่ใช่เวทย์มนต์ แต่เหมือนกุ๊ยมากกว่า” แน่นอนว่าตระกูลนี้ถูกเรียกแบบนี้มานานตลอดหลายสิบปี และไม่พ้นช่วงเวลาที่ณัชชาเกิดแล้ว ตัวของเด็กสาวคนนี้อายมากที่เวทย์มนต์ของเธอถูกต่อว่ามาตลอด เธอพยายามศึกษาเวทย์มนต์อื่นๆเพื่อเปลี่ยนเวทย์มนต์ตัวเอง แต่แน่นอนว่ามันเป็นเรื่องที่ยากและณัชชาก็ไม่ประสบความสำเร็จ ท้ายที่สุดสิ่งทีเธอเลือกคือปกปิดนามสกุลตัวเอง (ถ้ามีใครมาถามก็บอกแค่ชื่อจริง ซึ่งก็คงไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร) และเธอพยายามจะเลี่ยงใช้เวทย์มนต์ ซึ่งเดิมทีเธอก็เป็นคนที่มีทักษะการต่อสู้สูงอยู่แล้ว ดังนั้นถ้าหากไม่ได้เจอคนที่แข็งแกร่งมาก เธอสามารถใช้ศิลปะการต่อสู้ชนะได้สบายๆ
 
นิสัย : เธอเป็นคนอ่อนน้อมถ่อมตนและใจดีกับทุกคน เธอยิ้มง่ายหัวเราะง่ายและร้องไห้ง่าย (เวลาเศร้ากับเพื่อน) แต่ทว่าเวลาที่เธอต่อสู้ นิสัยของเธอจะหมุนแบบ 360 องศา เธอจะกลายเป็นคนที่ดุร้าย ตะโกนคำด่าหรือคำขู่สารพัด (หรือไม่ก็ตะโกน “ตาย” ดังลั่นเวลาจะปิดบัญชีศัตรู)
 
เวทย์ประจำตัว : “การตื่นขึ้นของอสูร” คือการเพิ่มพละกำลังและความเร็วให้กับร่างกายของตัวเองอย่างมหาศาล เหมือนกับการปลุกสัตว์ร้ายในร่างของเธอขึ้นมา

ตอน 1 ลงแล้ว เย่

https://dwocity.forumotion.com/t15-the-evocation#69

รูปตัวละคร NPC

Spoiler: