ÆLLAS: Characters

ทุกอย่างเริ่มต้นขึ้นจากเปลวเพลิง
เปลวเพลิงอันมโหฬาร ส่องสว่างกลางท้องนภา บิดาแห่งทุกชีวิตบนแผ่นดิน
เปลวเพลิงแห่งชีวิตนั่นคือ ดวงอาทิตย์
 
และทุกอย่างก็จะสิ้นสุดลงด้วยเถ้าธุลี
เมื่อใดดวงสุริยะสิ้นลง คือสัญญาณแห่งการถือกำเนิดใหม่
พระมารดาจะกลับมา และนำชีวิตบนผืนดินกลับสู่ดวงตะวัน
ชะล้างทุกชีวิต หมื่นวิญญาณเพื่อเปลวเพลิง และฟื้นคืนชีพดวงตะวันอีกครา
 
พระมารดากลับสู่ความมืด ดวงอาทิตย์กลับมาส่องสว่าง และชีวิตถือกำเนิดใหม่อีกคราว
ด้วยพระบิดานั้นคือ มาราเอล
และพระมารดาคือ มาราอิน
เวียนว่ายตายเกิด ชั่วกัลป์นิรันดร

https://dwocity.forumotion.com/t22-aellas
____________________________________________________
ผมมาเพื่อกอบกู้ DWO City ครับ //โดนตบ
ตอนแรกผมกะจะไปซุ่มเขียนแบบไม่เปิดสมัคร แต่ผมเห็นเว็บนี้มันเงียบเหงานานเกิน เลยรู้สึกว่า "ให้มันดูมีอะไรหน่อยก็แล้วกัน งุงิ"

แค่นั้นแหละครับ เอาเป็นว่าเรามาทำให้ DWO City กลับมามีผู้คนพลุกพล่านกันอีกครั้งดีกว่าครับ!.. ถ้ามันเคยมีอ่ะนะ :kek:

..นิยายเรื่องนี้เป็นแนว ดาร์คแฟนตาซี แบบที่น่าจะเดากันได้นั่นแหละครับ

ส่วนตัวผมต้องการให้อารมณ์ของนิยายเรื่องนี้เหมือนนั่งอ่านพวกกาพย์ ตำนานต่าง ๆ แต่โดยส่วนตัวผมก็ไม่เคยอ่าน อย่าง บุตรแห่งดูริน ก็ดองไว้เป็นเดือนยังไม่ได้อ่านเลย ฉะนั้นแล้วก็คงไม่เหมือนหรอก //แล้วจะบอกทำไมวะ?

อ่า.. ถ้าอย่างนั้นก็ให้นึกแบบ God of War ที่ออกมาใหม่แล้วกันครับ น่าจะพอแกทเชื่อมโยงกันได้ในด้านอารมณ์ที่ต้องการจะสื่อแหละมั้งครับ แฟนตาซีที่เน้นตัวละครเป็นหลัก โดยมีพวก lore อยู๋เบื้องหลัง คอยทำให้เนื้อเรื่องดูมีเสกลน้ำหนักมากขึ้น

เขียนไหวมั้ยไม่รู้แต่อยากลอง จบเปล่าก็มาลุ้นดูแล้วกันครับ

ก่อนจะพูดถึงแบบฟอร์มสมัครตัวละครที่หายไปนาน อย่างที่บอกไปว่า เรื่องนี้เป็นแฟนตาซี ในการสมัครก็คงจะมีคนสงสัยว่า แล้วแฟนตาซีมึงคือแบบไหน ฉะนั้นผมจะพยายามอธิบายให้ก็แล้วกันครับ

ในโลกนี้นั้น เป็นโลกที่ผู้คนรับรู้ถึงตัวตนของสัตว์อสูร มังกร และเวทมนตร์แล้ว ถามผู้ใดก็ย่อมตอบได้ว่ามันมีอยู่จริง ทว่าสัตว์อสูณทั้งหลายนั้นหายาก และพบได้เพียงตามพื้นที่ปลอดคน ตามป่าข้างหมู่บ้านเล็ก ๆ หรือตามแม่น้ำ ตามขุนเขาต่าง ๆ

ส่วนเวทมนตร์นั้นแม้ผู้คนจะอยู่ร่วมกับมัน ทว่าส่วนมากเวทมนตร์ที่ใช้เป็นเวทมนตร์รูน ใช้ผ่านก้อนหินเวทมนตร์ราคาแพงที่หาได้ตามการขุดเหมืองและการซื้อขายด้วยราคาสูง จึงมีน้อยคนจะใช้ และหากใช้ก็ใช้อย่างระมัดระวัง และคับขันเท่านั้น โดยมีเพียงนักบวชและนักปราชญ์ที่เก่งกาจจริงเท่านั้นจะสามารถใช้เวทมนตร์ได้โดยไม่ต้องพึ่งหินรูน

กล่าวคือทุกคนรู้จัก แต่น้อยคนจะเห็น/ใช้มันจริง

ในด้านสังคมการปกครอง วัฒนธรรมของเมือง ในโลกนี้จะมีอาณาจักรอยู่สามอาณาจักรใหญ่ ๆ ซึ่งล้วนแล้วอยู่ในทวีปโดเรียร์ (ถ้าเห็นชื่อนี้ก็ให้คิดซะว่าเป็นชื่อทวีปนะครับ น่าจะกล่าวบ่อยเลยบอกไว้ก่อน เรื่องภูมิประเทศเดี๋ยวค่อยเจาะละเอียดอีกทีตอนจำเป็นแล้วกันครับ)

อาณาจักรเอลลาส
อาณาจักรโบเรเนีย
อาณาจักรอาร์ธีร์

อาณาจักรเอลลาสกับอาณาจักรโบเรเนียนั้นให้นึกเป็นแฟนตาซีทั่วไปตามอนิเมะเลยครับ ไม่รู้วัฒนธรรมแบบกรีกหรือโรมรึเปล่า แต่ไม่ใช่กรุงศรีอโยธยาแน่แท้ อาณาเขตของสองอาณาจักรนี้ติดต่อกัน และต่อสู้รบรากันมานานหลายชั่วรุ่นแล้ว จนบัดนี้สงครามของสองอาณาจักรได้มีชื่อเป็น 'สงครามร้อยปี'

ส่วนอาณาจักรอาร์ธีร์เป็นเกาะขนาดใหญ่ แยกตัวออกจากเอลลาสและโบเรเนียด้วยมหาสมุทร 'ยาวีร์' วัฒนธรรมอะไรให้นึกภาพเป็นไวกิ้งแล้วกันครับ

โดยอาณาจักรอาร์ธีร์นั้น จะอยู่กระจัดกระจายกันทั่วเกาะ มีหมู่บ้านมากมายไปทั่ว และมักอาศัยอยู่ใกล้ธณรมชาติ ได้ชื่อว่ามีสัตว์อสูรมากมายอยู่ด้วย ทำให้ถูกผู้คนในเอลลาสและโบเรเนียมองว่าเป็นพวกป่าเถื่อน และมอบสมญานามให้พวกเขาว่า 'คนเถื่อน'

ซึ่งอาณาจักรอาร์ธีร์ในเรื่องนี้ ส่วนมากจะเป็นพวกนักเดินทาง ย้ายดินแดนอยู่อาศัยหรือมาค้าขายเสียมากกว่าครับ บอกไว้ก่อนเผื่อคิดจะลงตัวอะไรกัน :kek:

เผ่าพันธุ์เหรอ?.. มนุษย์ 99% เลยแหละ เอล์ฟ ออร์ค ยักษ์ พวกนี้ ในยุคนี้คือหายไปแทบหมดแล้วจากทวีปนี้ครับ จะบอกว่าไม่มีสูญพันธุ์แล้วก็ได้ สำหรับมนุษย์ในเรื่องนี้ พวกเอล์ฟ ออร์ค นี่คือเป็นนิทานไปแล้ว ส่วนคนแคระนี่ให้นึกตามหลักความจริงก็คือมนุษย์นั่นแหละครับ

คิดว่าน่าจะมีถามเพราะพูดถึง God of War.. มีเทพ หรือครึ่งเทพอยู่มั้ย?
ก็.. เทพเจ้าในเรื่องนี้นั้นส่วนมากจะได้ทิ้งโลกไปแล้ว หากจะปรากฏก็จะเป็นเหมือนผ่านความฝัน หรือผ่านพวกธรรมชาติ สัตว์ป่าเสียมากกว่า จะบอกว่าทิ้งกายาจากโลก แต่ยังคงมองดุโลกอยู่ห่าง ๆ ก็ว่าได้

โอเคน่าจะงง เอาเป็นเทพมัน fuck this shit im out ไปแล้วครับ
แต่แอบสปอยเบา ๆ ว่าธีมเรื่องนี้เล่นเกี่ยวกับเทพและมนุษย์นะครับผม เผื่อจะคิดไอเดียได้

สุดท้ายแล้วคงเป็นพลังวิเศษ ที่ทุกคนอยากรู้ อย่างที่บอกไปแล้วว่ามีเวทมนตร์ ส่วนมากจะใช้เป็นไอเท็มหินเวทย์ หินรูนไรงี้ และก็มีพวกนักบวช หรือจอมเวทย์ที่ใช้เวทมนตร์ได้เองไม่ต้องพึ่งรูน ซึ่งหายากหน่อย

ทีนี้ก็มีพวกที่ได้รับ พร ไม่ก็ คำสาป มาจากเทพ.. ผมจะไม่จำกัดความ บอกใบ้ไปแล้วว่าเล่นเกี่ยวกับเทพ และก็จะเล่นคล้าย ๆ กับพวกตำนานกรีก ตำนานนอร์ส

เอาง่าย ๆ ก็ส่วนนี้ระเบิดไอเดียตามสบายครับ เป็นครึ่งเทพ แม่เอากับต้นไม้ ไปปราบมังกรแล้วดื่มเลือดมันมา เคยเป็นอสูรแต่โดนเทพสาปให้กลับมากลายเป็นคน บลา ๆ ได้หมดครับ

ทว่าถ้าโหดไปก็แบนนะครับ xD //หยอก ๆ แค่เนิฟครับผม อย่าแบนผมนะพีี่

แต่พูดตรง ๆ ถ้าเกิดตอนสมัคร ไอเดียเด็ด ๆ ลงมาโหด ๆ จะลงตัวอะไรมาผมรับได้หมดแหละ แต่อาจมีแก้เป็นบางจุดจะได้ยัดเข้าเรื่องได้แหละนะ ฉะนั้นจุดนี้แล้วแต่เลย จะพยายามไม่บีบไอเดียให้แคบจนเกินไปครับ

แบบฟอร์มกรอกตัวละคร

รูป: (ส่วนตัวอยากได้ที่เป็นรูปวาด 2D Fanart แต่เอาจริง ๆ อะไรก็ได้แหละครับ)


ชื่อ:
เพศ:
อายุ:
ส่วนสูง/น้ำหนัก: (ถ้าขี้เกียจใส่ จะไม่ใส่ก็ได้)

อาณาจักร: (ในกรณีนี้เป็นสัญชาติ ว่าเกิดที่อาณาจักรไหน ตามที่บอกไปด้านบนว่ามีอะไรบ้าง)

อาชีพ:


ประวัติ: (ให้รู้ว่าเป็นใคร มาจากไหน ละเอียดหรือย่อ ๆ ก็ได้แล้วแต่ครับ)

นิสัย: (ไม่ต้องยาวมากก็ได้ ให้รู้หลัก ๆ ก็พอ.. แต่ละเอียดได้ก็ดี.. กุเริ่มงงใจตัวเองละ)

ความชำนาญ: (ชำนาญอะไรบ้าง ตัดไม้ ล่าสัตว์ เจรจา ตอแหล นอน พวกนี้น่ะแหละครับ ไม่ใส่ก็ได้ถ้าขี้เกียจหรืออยากรวบกับอันล่าง)

พลังพิเศษ: (ตามที่บอกไปครับ)
อาวุธ: (ในกรณ๊ที่มี จะแยกต่างหากครับ แต่ถ้าไม่มีไม่ต้องใส่ก็ได้แล้วแต่อีกที)

ส่วนหลังจากนี้ไม่ต้องใส่ก็ได้ พูดตรง ๆ ว่าเผื่อคิด เอาไอเดียไปใส่ในพล็อตได้เฉย ๆ ไม่มีอะไร ฉะนั้นถ้าขี้เกียจก็ไม่ต้องหรอก

ความปรารถนา:
เกลียดชังเทพไหม?:

ไปละครับ ง่วง มีอะไรทักมาได้ครับ 40% ที่จะอ่าน 10% ที่จะตอบ

รูป: Astolfo จาก Fate/Grand Order (Waifu <Categories : Trap>)



ชื่อ: พิกซี่ อัลดารอน
เพศ: ชาย
อายุ: 25
ส่วนสูง/น้ำหนัก: ขี้เกียจใส่

อาณาจักร: อาร์ธีร์ แต่ตอนนี้อยู่กับเอลลาส

อาชีพ: หัวหน้าหน่วยทหาร

ประวัติ: ยาวนิดหน่อย เอ้า เริ่ม!

Spoiler:

นิสัย : 
- มองโลกในแง่ดีเสมอ แต่ก็ไม่ถึงขั้นโลกสวย 
- รักสนุก กระตือรือร้น ชอบสำรวจสิ่งใหม่ๆเสมอ อยากถามอะไรก็ถามโดยที่ไม่สนสี่สนแปดใดๆทั้งสิ้น
- ไม่ค่อยทำตามกฎระเบียบอะไรเท่าไหรนัก เพราะในป่ามันไม่มีกฎอะ
- จากการที่ที่โดนทักว่าสวย ทำให้พิกซี่นึกสนุก ทำตัวเป็นผู้หญิงเข้าไปอีก
   - ผลคือ คนในเอลลาส "ส่วนใหญ่" ก็ยังไม่มีใครรู้ว่าจริงๆแล้วเขาเป็นผู้ชาย
- รักในพวกพ้องและเพื่อน และจะไม่ทิ้งพวก แต่บางทีเขาก็ต้องเอาชีวิตรอด กล่าวคือถ้าจะช่วยพวกพ้องก็ต้องไม่ให้ตัวเองตาย
- ฉลาดอยู่บ้าง มักจะคอยวิเคราะห์ศัตรูอยู่เสมอ แต่ก็ไม่ได้แม่นยำอะไรยนาดนั้น ก็เหมือนคนวิเคราะห์กันปกติ ไม่ได้โชว์ความเหนือชั้นระดับไอคิวห้าล้านสาม แต่ถ้าอธิบายก็เก็ต

ความชำนาญ : 
- เพราะด้วยเส้นสายมิตรภาพของแม่ พิกซี่จึงได้เจอและทำความรู้จักสัตว์ในตำนานมากมาย (ที่มีอะนะ) และไม่ใช่แค่ในป่า บนฟ้ากับใต้น้ำก็เจอเหมือนกัน
- เอาตัวรอดในป่า รู้ไปหมดทุกอย่าง
- ฝีมือการต่อสู้ที่ดี ไหวพริบได้

พลังพิเศษ : คุยกับสัตว์ได้ทุกชนิด รวมไปถึงสัตว์อสูร เรียกมาได้ด้วย

อาวุธ : หอกที่ดูหรูกว่าหอกทั่วไป และสัตว์วิเศษ "ฮิปโปกริฟฟ์" ซึ่งจะเรียกมันมาเฉพาะตอนคับขันเท่านั้น และตอนนี้ก็ยังไม่เคยเรียกมา ส่วนมากจะไปหาเองเพื่อขี่เล่น

รูป: Klein - Sword Art Online



ชื่อ: Feldun Bournelark [เฟลดันน์ บอร์นลาร์ก]
เพศ: ชาย
อายุ: 35
ส่วนสูง/น้ำหนัก: 181/75

อาณาจักร: อาณาจักรอาร์ธีร์

อาชีพ: นักผจญภัย

ประวัติ: เป็นบุตรชายที่ถูกรับเป็นศิษย์ของนักปราชญ์ผู้เก่งกล้าคนหนึ่ง เนื่องจากเขาถูกพ่อแม่ที่แท้จริงทอดทิ้งใส่ตะกร้าลอยไปตามแม่น้ำพร้อมกับอาหารชุดหนึ่ง ทำให้เขาโตจนจำความได้ก็ไม่อาจจำใบหน้าหรือทราบอะไรเกี่ยวกับพ่อแม่ที่แท้จริงของตนเองได้เลย แต่เขาพยายามมองโลกในแง่ดีที่อย่างน้อยพ่อแม่ก็ให้อาหารติดตัวมาชุดหนึ่ง อาจจะมีเหตุร้ายแรงบางอย่างที่ทำให้เขาต้องถูกทอดทิ้ง ในฐานะที่เป็นศิษย์ของนักปราชญ์นั่นทำให้เขาได้รับการฝึกสอนการใช้เวทมนตร์มาอย่างต่อเนื่องตั้งแต่ครั้นเป็นเด็ก ผ่านการฝึกฝนอย่างทรมาณ จนสามารถใช้เวทมนตร์ได้โดยไม่ต้องพึ่งศิลารูนได้ แต่ติดอยู่อย่างเดียว คือหมอนี่แม่งใช้ได้แต่เวทมนตร์ Fireball เท่านั้น พอไปใช้เวทแขนงอื่นก็ใช้ไม่ติดหรือใช้ได้ผลที่โคตรกระจอกงอกง่อย จนสุดท้ายอาจารย์นักปราชญ์เหมือนเข้าใจอะไรบางอย่าง แล้วบอกว่าไม่มีอะไรจะสอนแล้ว ให้เขาออกเดินทางตามหาประสบการณ์เสีย เขาก็เลยทำตามนั้น จบ เป็นเวลาเกือบ 10 ปีแล้วที่เขาเริ่มออกเดินทาง ปัจจุบันก็ยังป้วนเปี้ยนอยู่แถวๆอาณาจักรอาร์ธีร์อยู่เพราะไม่มีตังค์จะไปไหนไกล แถมไม่ค่อยมีใครรับทำงานที่ได้ตังค์เยอะๆที่ต้องการนักเวท เพราะแม่งใช้ได้แต่ Fireball ทำให้ไม่มีความน่าเชื่อถือ แถมด้วยนิสัยของพี่แกด้วยอีก

นิสัย: เป็นคนที่มั่นใจในตัวเอง เรียบง่าย อะไรก็ได้สบายๆ ชิลๆชิคๆ ดูขี้เกียจ ไม่ค่อยแคร์อะไรมากมาย ไม่สนโลก แต่ภายใต้นิสัยที่ดูไม่มีพิษมีภัยนั้นกลับเป็นคนเจ้าเล่ห์เจ้ากลและหัวหมอพอสมควร ในที่นี้ไม่ได้หมายถึงชอบแกล้งหรือชอบเอาเปรียบผู้อื่น แต่หมายถึงวิธีการที่เขาทำ'งาน'หรือ'ภารกิจ'ให้สำเร็จลุล่วง เขาจะใช้วิธีที่ได้ผลมากที่สุดและออกแรงน้อยที่สุด ทำให้อาจจะทำอะไรผิด 'ขนมธรรมเนียม วัฒนธรรม และมารยาท' ของคนอื่นๆ เขาไม่สนเรื่องพวกนั้นอยู่แล้ว เพราะเขาไม่แคร์ความคิด ไม่สนใจความคิดของใครนอกจากคนที่เขาอยากจะแคร์เท่านั้น มันจะเครียดและเปลืองพื้นที่หัวสมองเสียเปล่าๆ เรื่องตัวเองก็มีให้เครียดมากพอแล้ว เขาไม่เคารพกฎของคนอื่นแต่เคารพในกฎหมาย เก็ทไหม คือแบบตราบใดที่เขายังไม่ได้แหกกฎเกณฑ์ที่ตั้งเอาไว้เขาก็จะไม่รู้สึกอะไร เช่น สมมติเวลาจบการดวลต้องจับมือกันตามมารยาท ถ้าการจับมือหลังจบการดวลมันไม่ใช่กฎเป็นลายลักษณ์อักษร เป็นเพียงแค่วัฒนธรรมหรือแนวคิดที่คนส่วนมากเขาทำกัน เขาก็จะไม่ทำ ยกเว้นว่าเขาจะถูกใจฝ่ายตรงข้าม (แค่จะอธิบายให้เห็นภาพเฉยๆ) ถ้าให้สรุปนิสัยมันง่ายๆก็คงเป็นแบบ ใครอยากทำอะไรก็ทำไป ไม่ใช่เรื่องของกู ยกเว้นกูจะแคร์ กูจะเข้าไปเสือก หัวหมอและทำตัวไม่เหมือนชาวบ้านแต่ไม่แหกกฎเกณฑ์ ประมาณนี้มั้ง

ความชำนาญ + พลังพิเศษ : ชำนาญในเรื่องของการเอาตัวรอดตามป่าตามหุบเขา สกิลที่เกี่ยวข้องนั่นแหละ ไม่ว่าจะเป็นพวก ตัดไม้ ล่าสัตว์ ประดิษฐ์อาวุธและกับดัก ตั้งแคมป์ ทำอาหาร ความรู้เรื่องพืช ผลไม้ สัตว์ป่า สมุนไพร ฯลฯ ที่ชำนาญเพราะไม่มีเงินเลยต้องเอาตัวรอดเอง (นี่มัน Bear Grylls) แล้วก็มีใช้ดาบได้ชำนาญในระดับหนึ่งแต่ไม่ถึงกับเก่งมาก

นอกเหนือจากนี้ก็สกิลการใช้เวทมนตร์ Fireball สูงมาก คือพี่แกใช้ได้แต่ Fireball ก็จริงแต่ด้วยประสบการณ์การเอาตัวรอดมากมายเกือบ 10 ปี พี่แกเล่นเอาไปพลิกแพลงได้หลายอย่าง ทั้งเน้นดาเมจตูมๆเป็น Fireball ใหญ่ยักษ์ ยิง Fireball ลูกเล็กๆเพื่อ disrupt การกระทำ ยิง Fireball หลายลูกมาเป็นวงเพื่อคุมพื้นที่ คุมโซน ฯลฯ แล้วแต่ที่จะเอาไปพลิกแพลงได้

อาวุธ: ดาบคาตานะที่ใช้ตามช่วงเวลาปกติทั่วไป แล้วก็ใช้มือเนี่ยแหละร่ายเวท Fireball บางทีแม่งก็บ้าบอใช้ดาบคาตานะเป็นคทาช่วยร่ายเวทอีก

ความปรารถนา: รวย แต่ความปรารถนาสูงสุดคืออยากรู้เบื้องหลังของตนเอง ทั้งพ่อแม่ ครอบครัว และสาเหตุที่ทำไมเขาถึงใช้ได้แค่เวทมนตร์ Fireball เท่านั้น
เกลียดชังเทพไหม?: โนสนโนแคร์จนกว่าจะมีเหตุการณ์อะไรให้ต้อง Aware

รูป: Akame - Akame Ga Kill!



ชื่อ : ลิเลียน่า [ LILIANA ]

เพศ: หญิง [ FEMALE ]
อายุ: 23 ปี [ 23 YEARS OLD ]
ส่วนสูง/น้ำหนัก: 166 ซม. / 50 กก. [ 166 CM. / 50 KG. ]

อาณาจักร: อาณาจักรเอลลาส

อาชีพ: นักฆ่ารับจ้าง





ประวัติ: อดีตทหารมือฉกาจของอาณาจักรเอลลาส ที่ขึ้นได้ว่าเป็นบุคคลที่ได้ตายไปแล้วในสนามรบ และหลายคนก็นึกว่าเธอนั้นได้ตายไปจริงๆ แต่แท้จริงแล้วเธอนั้นแค่เบื่อที่จะรับใช้กองทัพ เธอคิดว่ามันถึงเวลาแล้วที่จะปฏิวัติอาณาจักรใหม่เสียที เธอเบื่อระบบของกองทัพและนั่นทำให้เธอหันหลังให้กับมัน เธอจัดฉากการตายของเธอได้อย่างแนบเนียน จนกระทั่งผ่านมาหลายปียิ่งนานเข้าชื่อของเธอและเกียรติประวัติของเธอกับกองทัพก็เริ่มจะเลือนหายจากคนเคยสำคัญก็กลายเป็นบุคคลถูกลืม เธอหันหน้าเข้าสู่วงการนักฆ่ารับจ้าง โดยสมญานามของเธอคือ อิสตรีเนตรสีแดง แต่นั้นเป็นสมญานามที่เธอไม่ได้อยากได้มันมากนักด้วยความที่เธอนั้นไม่ได่ตั้งมันขึ้นมาเอง หลายคนหวาดกลัวเธอเพราะว่าไม่รู้ว่าเธอจะฆ่าพวกเขาเมื่อไหร่ การฆ่าคนเพื่อเงินมันคือชีวิตจิตใจของเธอ ตัวตนใหม่ของเธอ และมีเพียงไม่กี่คนที่รู้ว่าตัวตนจริงๆของเธอคือใครมาจากไหน เธอลงมือฆ่าคนแล้วฆ่าคนเล่า จนข่าวของเธอดังไปทั่วราชอาณาจักรแต่กลับไม่มีใครจับได้ว่าเธอคือใคร ฝีมือที่ถูกพัฒนามากขึ้นกว่าตอนรับใช้ให้กองทัพมันมากขึ้นจนน่ากลัว และภายใต้ความน่ากลัวนั้นเธอมีพลังแฝงอีก อย่างที่มันน่ากลัวมากๆ

นิสัย: เพื่อเงินเธอสามารถทำได้ทุกอย่าง เป็นคนมีลูกเล่นลูกชน และความตุกติกสูงมาก ยิ่งเรื่องการต่อรองเจรจา และยั่วยุยิ่งแล้วใหญ่ ถึงจะดูสวยสง่าช่างพูดช่างจาแต่ภายใต้ความสง่างามนั้นจิตสังหารของเธอสูงมากเช่นกันแววตาที่สวยดุ และเฉียบคม อ่านคนออกและความลับอีกอย่างของเธอคือเธอสามารถแปลงร่างเป็นหมาป่าได้ และยิ่งฆ่าคนเยอะเท่าไหร่มันจะส่งผลให้ร่างหมาป่าของเธอมันแข็งแกร่งและดุร้ายมากขึ้นไปเรื่อยๆ และด้วยการช่างพูดช่างจาของเธอ เธอสามารถปั่นหัวของคนอื่นให้หลงเชื่อเธอได้ แต่อีกอย่างคือเธอไม่ต้องการให้ใครจดจำเธอได้เพราะฉนั้นคนที่ร่วมงานกับเธอส่วนมากไม่นานก็กลายเป็นศพไปเช่นกัน แต่ถึงจะดูแกร่งเพียงใดเธอก็มีจุดอ่อนเช่นกันซึ่งจุดอ่อนของเธอคือการที่จะต้องประลองในพื้นที่โล่ง ถึงแม้จะเป็นนักฆ่ารับจ้างที่สามารถฆ่าคนได้ในทุกสถานการณ์ แต่กับที่โล่งนั้นเป็นสิ่งที่เธอนั้นขยาดมากที่สุดแล้ว แต่ถ้าในร่างหมาป่าของเธอนั้นลืมเรื่องความขยาดของเธอไปได้เลยเพราะไม่ว่าสถานที่ไหนๆ ก็จะมีการนองเลือด และสิ่งที่เธอต้องการมันจะต้องสำเร็จเท่านั้น คือการโค่นล้มอำนาจ

ความชำนาญ: เขี่ยวชาญมากสุดก็คงไม่พ้นดาบยาว และ ธนูเธอก็สามารถใช้มันได้ดีเช่นกันด้วยการฝึกฝนมายาวนานทำให้เธอถูกยอมรับในหมู่นักฆ่ารับจ้างด้วยกันเอง และลีลาเพลงดาบที่วองไว และจัดอยู่ในขั้นนักรบมือฉมัง และพอมาเป็นนักฆ่านี่คือคนที่ได้รับการไว้วางใจจากผู้ว่าจ้างมากที่สุดนอกจากนั้นยังมีความเจ้าเล่ห์ เล่ห์เหลี่ยมสูงพร้อมจะหักหลังผู้ว่าจ้างได้ทุกเมื่อ

พลังพิเศษ: แปลงร่างเป็นหมาป่าได้ยามเวลาโกรธมากๆ และนั่นจะทำให้เธอควบคุมตัวเองไม่ได้ และบวกกับแสตทที่เธอฆ่าคนมาจะบวกพลังให้กับร่างหมาป่าของเธอ ยิ่งฆ่าเยอะก็ยากที่จะหยุด มันจะทำให้แข็งแกร่งมากขึ้นเรื่อยๆ และถ้ามันเป็นวิญญานของเผ่าพันธุ์อื่นมันก็สามารถทำให้เธอได้รับพลังมากขึ้นเป็นเท่าตัว
อาวุธ: ดาบปีศาจ [ MURASAME ]

ส่วนหลังจากนี้ไม่ต้องใส่ก็ได้พูดตรง ๆ ว่าเผื่อคิด เอาไอเดียไปใส่ในพล็อตได้เฉย ๆ ไม่มีอะไร ฉะนั้นถ้าขี้เกียจก็ไม่ต้องหรอก

ความปรารถนา: โค่นล้มทุกอำนาจ และยึดครองให้อาณาจักอยู่ภายใต้การปกครองของตน
เกลียดชังเทพไหม?: เกลียด

รูป: David (Fate/Grand Order)



ชื่อ: Amil Fornus (อามิล ฟอร์นัส)
เพศ: ชาย
อายุ: 29
ส่วนสูง/น้ำหนัก: 171 cm. | 62 kg.

อาณาจักร: โบเรเนีย
อาชีพ: เจ้าชายลำดับที่สอง, จอมเวทย์

ประวัติ:

"อามิล ฟอร์นัส" บุตรชายคนที่สองแห่งบิดา "อเล็กซิส ฟอร์นัส" กษัตริย์แห่งอาณาจักรโบเรเนียอันเกรียงไกรแห่งแดนตะวันตกและแดนใต้ของแผ่นดินใหญ่แห่งทวีปโดเรียร์

อามิล นั้นได้รับความเคารพในฐานะเจ้าชายที่ชาญฉลาด เก่งกาจทั้งศาสตร์แห่งการประดิษฐ์ และศาสตร์แห่งเวทมนตร์ อีกทั้งยังเป็นหนึ่งในจอมเวทย์ไม่กี่คนที่สามารถควบคุมเวทมนตร์ได้โดยมิจำเป็นต้องพึ่งหินรูน หากแต่นอกเหนือจากนี้แล้วก็ไม่มีวีรกรรมใด ๆ ให้คับขานนัก อาทิ การปราบอสูรสัตว์ร้าย ผลงานการรบ หรือกระทั่งการออกหน้าออกตากับประชาชน ทำให้ตัวเขาดูจืดจางที่สุดในบรรดาโอรสและธิดาของกษัตริย์นั่นเอง

หากทว่าแม้ประชาชนจะมิโปรดปรานเท่าที่ควร เขากลับเป็นโอรสที่กษัตริย์โปรดปรานมากที่สุดเสียแทน..

นิสัย: not revealed

ความชำนาญ: not revealed
พลังพิเศษ: not revealed
อาวุธ: not revealed

ความปรารถนา: เพื่อความสงบแก่อาณาจักรโบเรเนีย และบิดาของตน
เกลียดชังเทพไหม?: ไม่.. เขาโปรดปรานและสวดภาวนาให้แก่ทวยเทพตลอดเวลา เชื่อในพลังอำนาจแห่งเทพเหนือผู้ใดทั้งปวง

____________________________________
รูป: Caster (Fate/ Empire of Dirt)



ชื่อ: d̴̠̬́͛ȋ̴̺͛̋̅a̷̛̰͈͖͑̚b̸̯̗͛h̷̩̟͙̰̚a̶͈̮͓͌̔̈́l̵͚̗̖̯̒̇̾͝
เพศ: not revealed
อายุ: not revealed
ส่วนสูง/น้ำหนัก: not revealed

อาณาจักร: none
อาชีพ: none

ประวัติ:

ในอดีต ร่างกายนี้เคยเป็นของแม่มดแห่งขุนเขาทางใต้ ทว่าเมื่ออามิลเรียกร้องหาพิธีกรรมต้องห้ามโบราณ เหล่านักบวชจึงได้เดินทางไปแล้วปราบแม่มดลง ก่อนจะนำตัวเธอมาเป็นร่างทรงให้กับวิญญาณแห่งเทพเจ้าที่เรียกลงมานั่นเอง

หากทว่าเรื่องราวแห่งเทพที่ถูกเรียกลงมานั้นเป็นปริศนา.. เอาเข้าจริงมันจะเป็นวิญญาณแห่งเทพ หรืออะไร ก็คงมิอาจทราบได้แน่ชัด

นิสัย: not revealed

ความชำนาญ: not revealed
พลังพิเศษ: not revealed
อาวุธ: not revealed

ความปรารถนา: not revealed
เกลียดชังเทพไหม?: not revealed

รูป:  Ueusgi Kenshin (Rance)




ชื่อ: นาตาชา เซ้าท์
เพศ: หญิง
อายุ: 31
ส่วนสูง/น้ำหนัก: 174/65


อาณาจักร: เกิดเอลลาส ตอนอยู่โบเรเนีย


อาชีพ: ขุนนาง, แม่ทัพ, นักบวช


ประวัติ: ลูกสาวในตระกูลนักบวชในอาณาจักรเอลลาส โดยเธอนั้นเป็นลูกสาวรองสุดท้ายของครอบครัว เธอได้เข้ารับการฝึกเป็นนักบวชตั้งแต่เด็ก เมื่ออายุครบสิบปีเธอก็ได้เป็นนักบวชเต็มตัวและเมื่อเธออายุสิบหกปีเธอก็ได้เดินทางไปเป็นนักบวชในอาณาจักรโบเรเมีย โดยเธอเป็นถึงลูกสาวของตระกูลชื่อดังในเอลลาสเธอจึงได้รับความไว้วางใจให้คอยช่วยทำพิธีต่างๆในวัง ครั้งหนึ่งเมื่อเธออายุได้ 21 ปี เธอได้เดินทางไปทำพิธีที่หมู่บ้านหนึ่งในชนบท และระหว่างที่พักอยู่นั้นก็ได้มีเหล่าโจรมาบุกหมู่บ้าน นาตาชาก็ได้ทำการวางแผนกับชาวบ้านในการยึดหมู่บ้านคืน ซึ่งเหล่าชาวบ้านสามารถยึดหมู่บ้านคืนมาได้สำเร็จ โดยพวกเขาให้เหตุผลว่าเพราะมีนาตาชาคอยเป็นมิ่งขวัญกำลังใจอยู่เลยสามารถยึดหมู่บ้านกลับคืนมาได้ และหลังจากนั้นเป็นต้นมาเหล่าแม่ทัพก็มักจะพานาตาชาติดไปด้วยทุกครั้งเวลาไปรบเพราะจะทำให้ขวัญกำลังใจในกองทัพสูงขึ้นเป็นเท่าตัว ว่ากันว่านางสามารถติดต่อกับเทพเจ้าได้เหล่าทหารเลยพร้อมใจกันสู้เมื่อมีนางอยู่ด้วย และทุกครั้งที่ขวัญกำลังใจของทหารเหลือน้อยเต็มที นางก็จะเป็นคนใส่ชุดเกราะและขี่ม้านำทัพเข้าสู่สนามรบด้วยตัวเอง และวีรกรรมเหล่านี้เองก็ทำให้นาตาชาถูกเลื่อนขั้นให้เป็นแม่ทัพคนสำคัญของโบเรเนีย ปัจจุบันเป็นหนึ่งในแม่ทัพและองค์รักษ์คนสำคัญของ "เจ้าชาย อามิล ฟอร์นัส"


นิสัย: ใจดีแบบแม่พระ มักจะยิ้มแย้มเสมอ เปรียบได้กับดวงตะวันแห่งกองทัพเลยก็ว่าได้ แต่ถึงงั้นก็คนที่ค่อนข้างเป๊ะในเรื่องระเบียบซึ่งเธอจะแอบบ่นคนที่ไม่ทำตัวกฎระเบียบ และเธอเป็นนักบวชซึ่งนั่นหมายความว่าเธอนั้นเชื่อในพระเจ้าแน่ๆ แต่ถึงแบบนั้นก็ไม่ได้คิดอะไรกับคนที่ไม่เชื่อ ไม่มีเซ้นท์ในเรื่องความรักเลยสักนิด ส่วนหนึ่งเพราะเป็นนักบวชด้วยเธอเลยต้องรักษาพรหมจรรย์ของตัวเอง (แต่ถึงงั้นเธอก็พร้อมจะมอบให้คนที่ตัวเองรักจริงๆ)


ความชำนาญ: มีความสามารถในการสู้ด้วยดาบและความชำนาญในการบังคับบัญชาการรบ และยังมีความรู้ที่พวกนักบวชต่างๆเขามีกัน อย่างเช่น บทสวดหรือการทำพิธี


พลังพิเศษ: เวทย์ในการฮีลเหล่าทหารต่างๆ ความสามารถในการเปลี่ยนแปลงสภาพอากาศเช่น เรียกฝนให้ตกลงมาเพื่อสมานแผลเหล่าทหารในกองทัพตัวเอง หรือว่าเรียกแสงอาทิตย์ให้ส่องลงเพื่อบัพกำลังใจเหล่าทหาร
อาวุธ: ดาบคาตานะต่างๆ


ความปรารถนา: ได้พบกับจุดจบของตัวเองและได้เข้าพบพระผู้เป็นเจ้า
เกลียดชังเทพไหม?: แน่นอนว่าไม่